Słuchem absolutnym, czyli umiejętnością trafnego zapamiętywania wszystkich usłyszanych dźwięku nazywamy cechę właściwą dla wielu muzyków i niezwykle taki wyjątek użyteczny jest w zawodzie muzyka.
Jednak czy jest to faktycznie talent, niecodzienna zdolność, czy geniusz – tego nie wie nikt do dzisiaj.
Okazuje się, że słuch absolutny to wynik bardzo wzmożonego wysiłku w początkowych latach dziecięcych. Słuch absolutny, zatem innymi słowy słuch doskonały, to niesamowita umiejętność zapamiętywania oraz rozróżniania wysokości dźwięku, w tym kilku równocześnie, bez konieczności odwoływania się do dźwięku wzorcowego. Zatem człowiek, który może pochwalić się, że posiada słuch absolutny, jest zdolny niezwykle prędko oraz bezbłędnie skojarzyć wysokość konkretnego odgłosu z jego muzyczną nazwą.
Czy ta tematyka Cię interesuje? Jeżeli tak, to przejrzyj link, pod którym znajdziesz niezbędne Ci informacje – sprawdź, że Cię zajmą na długi czas.
Naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu za pomocą badań rodzaju EEG stwierdzili, że słuch absolutny jest niejako efektem sprzężenia kory słuchowej, która odpowiada za percepcję dźwięków.
Źródło: http://www.flickr.com
Szacuje się, że wyłącznie jedna na 10 000 osób obdarzona jest słuchem absolutnym. Mogli szczycić się nią tacy artyści jak Beethoven, czy też Mozart. Byli oni określani mianem geniuszy, już jako kilkuletnie dzieci potrafili tworzyć wyśmienicie dzieła. Gdy jednak przyjrzymy się nieco dokładniej ich biografii, prędko zaobserwujemy, że dar muzyczny ćwiczony był od wczesnych lat. Wolfgang Amadeusz Mozart od narodzin słyszał w domu muzykę. Kiedy miał tylko 3 lata, bawił się klawesynem oraz towarzyszył starszej siostrze podczas zajęć gry. Gdy posiadał 5 lat, stworzył już swój pierwszy utwór.
Analogicznie kwestia wyglądała z Ludwikiem van Beethoven – ojciec kształcił go muzycznie od 4 roku życia. Własny pierwszy koncert dał już w wieku 7 lat. Tego typu dowodów można by znaleźć o wiele więcej.